Koniec roku wielu osobom kojarzy się z podsumowaniem tego co było. Poddawaniem ocenie, jaki był ten mijający rok. Jednocześnie jest to czas wyznaczania sobie celów – osobistych, zawodowych . To właśnie teraz najlepiej sprzedają się planery i innego rodzaju organizery.

Czy wyznaczanie celów długoterminowych jest dobre? Oczywiście. Jednak dla mnie ważniejsze jest to, jak podchodzimy do ich realizacji. Wyznaczanie celów pozwala nam wyznaczyć kierunek, pokazać drogę, którą chcemy iść. Z drugiej strony, życie jest tak nieprzewidywalne, że trzymanie się kurczowo planu może się nie udać. Czy to, że nie zawsze wszystko idzie zgodnie z tym, jak miało być oznacza, że powinniśmy się poddać? Czy to, że pomimo wyznaczonej daty zrealizowanie planu jest daleko, oznacza że ponieśliśmy klęskę?

Prowadziłam niedawno szkolenie na temat „Komunikacji w organizacji”.

Czekając na uczestników do sali wszedł chłopak z pytaniem, jakie to szkolenie? Z komunikacji, odpowiedziałam zgodnie z prawdą. A nieee, to nie dla mnie. Ja potrafię rozmawiać.

Przyznaję, że był świetnym case study w dalszej części tego spotkania. Bo czy na pewno potrafi rozmawiać?

– Kochanie powiedz mi coś miłego.

– Coś miłego.

Znacie to? Dosyć powszechny dialog, z którym  możemy się spotkać podsłuchując pary.

Jest pewna gra, za którą osobiście nie przepadałam. Dzisiaj jednak wystąpiłam w roli trenera obserwatora i zostałam zaproszona do tego właśnie ćwiczenia. Temat szkolenia dotyczył komunikacji w zespole. Po omówieniu zagadnienia informacji zwrotnej i modelu FUKO (fakty, uczucia, konsekwencje, oczekiwania), nadszedł moment grozy. Z przymrużeniem oka oczywiście.

Pisanie bloga jest pewną formą ekshibicjonizmu, bo w zależności od tematyki, autor w postach odkrywa się i dzieli cząstką siebie z czytelnikami. Opowiada o swoich doświadczeniach. Pokazuje swój sposób postrzegania świata. Jeżeli decydujesz się pisać bloga, musisz liczyć się z tym, że czytelnicy mogą oczekiwać od Ciebie takiej właśnie otwartej postawy.

Czym blog jest dla mnie?

Formą realizacji mojej pasji. Kiedyś pisałam bloga, który był mocno prywatny i stanowił formę poradzenia sobie z problemami. Był dla mnie formą terapii, co podobnie jak pisanie pamiętnika, wielu osobom pomaga. Blog Agnieszka Piotrowska Personal Development nie jest projektem mającym na celu uzdrowić jego autora. Blog powstał, ponieważ brakowało mi miejsca, w którym mogłabym się dzielić swoimi spostrzeżeniami na temat tego, co mnie otacza, ale bardziej w kontekście szeroko rozumianego rozwoju.

W tym miejscu chciałabym Ci również pokazać, Drogi Czytelniku, jak pracuję. Być może przed nami czeka wspólny projekt, który wkrótce zrealizujemy.